içimiz hüzzam
dışımız bahar
nihavent şarkılar söylüyor
dallardaki kuşlar..


bizi kaynaştıracak bir nota aradık bu makamda
bestesi yarım kalmış bir eserin
yarım kalmış her sözünde
nikahı kıyılmadan kıyılan
iki ayrı sözlüsüyüz şimdi


oysa gök
kuşağını ördürecekti
esmer tenli bir kızın
sabun kokan saçlarında


takvimlerden kopardığımız her sayfanın arkasında
yaşadığımız güne dair mutluluk menkıbeleri okuyup
yarına dair daha güzel günlerin olacağı müjdelenecekti


kalbi,
bizsizlik denen o düşmanın işgalinden kurtarabilseydik eğer

olmadı işte

bir bahar daha geçti
çiçekler döküldü
yağmurlarla birlikte çekti gök..kuşağını
ve biz uzaktan sevdiğimiz için doğmayacak o sabun kokulu kız


ve hiç bir nota
kaynaştırmayacak bizi bu makamda


içimiz hüzzam
dışımız
son bahar olunca
kavuşacağız elbet


sonbaharın sarartan notasında..