Sana gitme kal demeyeceğim,
Zaten iyice hazırsın bu sefer gitmeye.
Her şeyi alıp benden yanında götür;
Anılarımızı, umutlarımızı, sevgimizi al,
Belki yeni hayatında lazım olur sana...

Tek kelime bile etmesem diyorum,
Onca zaman tanıdığın sandığın benden;
Çünkü hep kötü yanımı gördün,
Oysa, uysal bir sevgiliydim ben..

Neydi beni zaman zaman kıskanç yapan?
Sanırım, yaşadığımız her şeydi, hiç düşünmedim.
Birini ayrı tutsam da mevsimlerinin;
Göğsünde açan tüm çiçeklerini sevdim...

Aslında çok şeyini, her şeyini;
Kavgalarımız dışında, vedalaşma anlarında
Sarılıp ağlayarak kavuşmalarımızı sevdim.

İsterdim ki uyumlu halimizle hep birlikte yaşayalım.
Ama bana hep ayrılığın durgun saatlerinde geldin,
Ben de sana çılgın gibi vurgun...

Uzaklara bakardım hep çocukluğumda,
İçimde dolmayan dipsiz, sonsuz boşluğumla.
Denizden gelecek bir gemi bekler dururdum.
Sonra göz kamaştıran yıldızlara bakardım.
Yıllarca sen sanarak beklediğim o yıldıza...

Çok insanlar tanıdım, başka aşklarım da oldu.
Hem de uğrunda ölebileceğim kadar;
Ama ben en çok seni sevdim...

Ve şimdi hem benden hem de kendinden gidiyorsun.
Git, içimdeki sevgimle sana dua edeceğim.
Tanrımdan dileğim melekler seni aşktan korusun...

Sanırım bu defa, veda sahnesinde kahrolacağım.
Bu gidişin ölümden beter...
Seni uğurlayıp öylece ardından bakıp kalmak istemiyorum.
Uyumamı bekle öyle çekip git!
Sensiz sabaha uyansam daha iyi olacak.
Nasılsa gündüzlerimde hep gece kalacak...

Uzandım şöyle hayalinle, önce üstümü ört,
Işığı kapat ve içinden gelen sesle dürt beni.
Eğer uykuya daldıysam öyle bırak git!
Ya da ışığı açık bırak,
Ben karanlıkta aşkınla yanmak istemiyorum.
Az korkuyorum da!
Hem sensizlikten hem de karanlıktan...

İçim burkuluyor sen benden nasıl gidersin diye.
Dur, bu söyleyeceğimi iyi dinle;
Son kez söylüyorum, "Seni Seviyorum."
Seni seviyorum...

Sen giderken de; ben içimden hep haykıracağım.
Bitmez, ölümsüz bir aşktı bu diye...
Meleklerin aşkları kadar saf, temiz ve masumdu
Sana besleyip yaşattığım bu duygu.
Benim için içinde ne yaşadın ne öldürdün bilmiyorum...

Ama yine de tadın gönlümün damağında yarım kaldı.
Bir ölümsüz aşk yaşattım,
Bundan hiç pişman değilim...

Her akşam vaktinde çalar bu gönül,
Hüzünle dolar hep seni düşünür.
Şimdi çok uzakta kim bilir;
Benle sen neredeyiz?
Geri dön ya da dönme,
Ben ölümsüz aşkla, seninleyim...

Figen ANAR / 07.06.2017