[ italik ]

aciz bir konumda[ /italik ] konaklayıp da dururum bu alemde
zor testlerden geçtiğimi de bilirim illaki
nefsimin tamahkarlığa kurulu setlerinde
hiç görmemiş bir cahil gibiyim vebal içindeki
sağa sola saldırıyorum doyumsuzlukta
ve iblisi ellerin çekiştirmesi içindeyim daima
yüreğimde ki eğri ve doğru ikilemlerin nankör savaşında

velhasıl üç günlük bu dünyada ki hakikati de çözemiyorum
yazık ki çift kapılı bu hanın
hep bir üçüncü bir kapısını aramaktayım
ne tuhaf ki kefenin cebi olmadığını da bile bile
alnıma biriktirdiğim kara yazgılarım ile
daha şimdiden yapıp ettiklerimle yanmaktayım

kul hesaplarından hiç çıkamıyorum ki
neme lazımcılıktı bu muhakemenin yolu
oda hep dokunur da durur kanıma
nefse galebe çalamıyorum ya kendi namıma
battıkça batıyorum günahlara

yoldan izden çıktıkça tamahkarlığımı hiç bilemedim
yüreğin kaskatı olacağını da hiç düşünemedim
geride biriken hatalarımdır hep engelim
vicdanı karartmışsam bu kimin suçu
geçmişimin kiri benli bir haltsa sorumlu kim
attığım adımlarımı hep batağa bulayan
aç gözlü bir istek deryası içinde olduğumu
ben neden ki hiç hissedip de göremedim

ben çözemedim ya bir türlü bari siz çözdünüz mü?
yanlış isem varın da siz bir söyleyin
hep günahkarsa bir kul secde edebilir mi
vay ki sana nefis mahkumu sen vay ki vaysın

illa ki teslim olmalıyım hiç vakit geçirmeden
sonu olmayan eylemlerimi de bırakarak
zararsa da neresinde cayılsa kar
dünya bu kime kaldı ki bana kalsın diyerek

pişman gidiyorum siz de pişman olmadan gelin
kale alınacak neyi var ki üç beş nefeslik bu hayatın
varsın iblislerin olsun bana tek Allah’ım yeter
biri nefis ortağım biri ise tek sahibim

her türden günahlarım takılır
onun affediciliğine
gözüm yaşlı af ve mağfiret dileklerimle
o pişmanlık gözyaşları ki ancak onun hoşgörüsüyle
beni belki de ancak ki onlar aklayıp da paklar...



(28.05.2917) AZAP...