sen sevemezsin
aşkın kirli yüzünü
sen yüzemezsin
yosun tutmuş kıyıda
bu limanın
son gemisi değilsin batan
sen kızgın güneşi avuçlayamazsın
duramazsın esen yelde
ki
fırtınalara direnesin
yağmur damlası olamadın
ki
kar tanesi olasın
yüzünü aşka her döndüğünde
aşkın kirli yüzüsün


bileklerinde hep yosun kokusu
vardığın her limanda batacak ilk gemi
avuçlarında kızgın güneş yarası
esen her yelde deli fırtınalar yıkacak
her yağmur damlası bir kar fırtınası
iflah olmaz lanetisin aşkın


varlığı bir yalandı kandığım
kana kana içip doyduğum
yokluğu ne kadar gerçek olabilir
ki
zati kandı kanayacak kadar
aşkın kirli yüzüne


bilemezdi
ki
o küçücük kadın
koca yüreğiyle
dünyaya meydan okurken
tek bir yüreğe tutulacağını
fırtınalara karşı direnirken
yağmur damlalarına yenileceğini
aşkın kirli yüzene kanacağını


yıkacağım zülmün duvarlarını
enkazların arasından
biraz yıkık
biraz dökük
ama olsun sararım yaralarımı
sararım usulca
aşkın kirli yüzüne inat



ne kanışım olursun aldandığım
ne bakışım olursun renginde solduğum
sonsuzlukta bir hiç
her kanışımda
her bakışımda
aşkımı gerip çarmıha
fersah fersah düşüp uzağına
giderim gayrı
aşkın kirli yüzüsün...z.z.i.

Zerin Zelal İnal...