Sevdana düştüm düşeli
ömrüm karanlıkların uçurumlarından çıkmıyor
kalbim yırtık,sesim kırık
dikiş tutmuyor acının açtığı yaralar
kan sızıyorum gecelere....

İki nefes arası yaşıyordum seni
ruhum senden ibaretti
herkese ucu görünmeyen dipsiz bir kuyu,
sana gül yaprağında çiğ
herkesleşmek zorunda mıydın.. !!

Şimdi bütün pişmanlıklar senden ibaret
cehennem sen kokuyor..!!

Şu üç günlük dünyada bir birimize sarılıp
bir ömrü birlikte yaşamak varken,
elimde sana yazılmış şiirler
ve kokuna hasret günler kaldı...

Kör düğüm olmuş duygularım,
aklımdan geçenlerden geçemiyorum
susup düşüncelerimi dinliyorum.
Şimdi çıkıp “ nasılsın “ desen,
halimi anlatamam biliyorum.

Yıldızların kirpiklerine uykuyu bıraktığımdan beri
bulutların gözlerinde ağlıyorum
dizlerim düşlerimi taşımıyor
her adımda bir cehennem çukuru yoluma çıkıyor
vuslat rüzgârın yelesinde,
düşe kalka yetişemiyorum....!

Çok yoruldum.. !!
Artık ne halimi anlatacak mecalim var
ne yüreğimde keder taşıyacak bir dirhem yer.

Bıktı, genzimi yakıp dudaklarıma vuran sözler
gözümün feri soldu
bir soluk ötenin mesafesine gidecek gücüm yok
postu serecek yer arıyorum...

Bir gün yalnızlık çalarsa kapını
hiç düşünmeden aç
bil ki o yalnızlığın göbeğinde sana yaşayan biri var..