[ italik ]
Feleğin çamuruna battımı bir kere,çırpındıkça gömülür insan
M.Kılıçel




Şu dönek dünyaya geldim geleli
Gülmeyi unuttum gülemem artık
Sevdanın harını bildim bileli
Aleve ateşe gelemem artık

Umudum tükendi şevkim kırıldı
Gidenin ardında içim yarıldı
Gönlüme bir asrın derdi karıldı
Yar diye dağları delemem artık

İyilik uğruna çok kere yandım
Tatlı dille,tatlı sözlere kandım
Yüzüme güleni dost kardeş sandım
Ruhumdan kötüyü silemem artık

Siyahın üstüne serptim beyazı
Doğruya eyledim her dem niyazı
Kaderin hükmüyse o kara yazı
Bu makus talihi çelemem artık

Hasretle kavruldum gurbet elinde
Kim anlar garibin bizar halinde
Savruldum yıllarca yaban salında
El diyarda Sıla dolamam artık

Başımda pişmanlık yeli esiyor
Vicdanım maziye ceza kesiyor
İyilik çağlayan dilim susuyor
Zamanı geriye alamam artık

Mehmet Kılıçel