İHTİYARLAR

İhtiyarlar... ihtiyarcıklar...
Salaş bir kahvehanenin soba yanını tutmuşlar yine,
Tahta iskemlede kıçlarına eziyet çektirirler,
Burunları akar dizlerine damla damla.
Utanırlar,
Sonra yine uyuklamalar, yine aynı terane.
Ara ara kahvecinin demli çay servisi,
Bir de sobada yanan meşe odunu çıtırtısı
Sessizliklerini bozmasa,
Pinekleyecekler kendi kendilerine öylece,
Ölümü beklemek denmezse de,
Amaçsız öylesine bir bekleyiş onlarınki.
Ikına sıkıla sohbet ederler,
Ana konu emekli maaşları,
Kuyruklarda beklemenin eziyetini konuşurlar,
Hükümetler kurarlar, yıkarlar.
Ara sıra hınzırlıkları tutar,
Komşunun gelinini, kızını çekiştirirler.
İçlerinde doksanlık olan birine avrat yakıştırırlar,
Takılmalar... gülüşmeler...
O an camiden yanık bir sela okunur!
Herkeste bir karamsarlık,
Ölüm korkusu başlar.
Böyle yaşar gider köşe başı kahvehanenin ihtiyarları.

Ömer Adar-2017