beyaz güllerle duvağın
kırbahcesinde düğünün
zeybek oynamak icin
bir tek sana armağandı kalbim




üşütmedim aşkın emanetti bana
hep umutla yaşatdığım yalnızlığımda
satır satır icinden gelen gözyaşımdın
ve simdide düşüyor göz sancılarımda




berki pembe değilde
kırık pencereli gönül köskümde yaşacaktın
gül bahcesi olmayacakktı manzarımız
ama nedendir hep hayelerim buydu



ismini koyacağım
sana benzeyen güzelliklerimiz büyüyecekti
kızımız olsaydı gül beyaz derdim
erkek olursa cüneyt derdik





öpemedim /an /nın/dan
sokağına gelip tutamadım elinden
gelin arabamız yoktu
kalpbimde taşıdım her an



beyaz eşya secemedik
ama yüreğim seni seçmişti
kırmızı oyalı bindallı alamadım
ama icimden bin parca kırmızıya dağıldım




bir ayrılık rüzgarı gecti
ikizin arasına soğuk zaman buz oldu
sevda bende hep gizli kaldı
adını hep yüreğimde kazıdım



kimse görmedi
ve kimseye demedim
şiirlerde benzettim kimi an yaşattım
kimi zaman ben hep sende öldüm erimedim



bilmiyorum simdi gamzen nasıldır
dilerim ALLAH tan hep gülsün bahtın
huzurun her gün büyüsün açsın neşe ciceklerin
kalbin ışıtsın yıllarını hep icimden mutluluklar dilerim



üç
nokta
aşktır
mektubun sonudur...



(01.06.20013)