bir dal açelya
selam veriyor
tüylü kuytulardan
konuksever yalnızlık
ürperdik durduk
titrek kelebeklerin yalnızlığında
geceleyin annemin anlattığı masallar nerede

dağların etekleri selamlıyor hasreti
çiçek tarhlarında erken çiçeklenmişiz belli ki
petunya renkli dudaklarında aşkın kırık ezgisi
yazsam adını sünbüli yazılarla çelik kanatlı kuşların yazgısına
dolunayda bir seyirlik bakış mıydı
keskin bir bıçak gibi kalbime saplanan
kuşlardan öğrendim
pencere önü serenatlarının güzelliğini

ılık gözyaşların dökülüyor
eylül defterlerine
sesin sesin sesin
çağırıyor fırtınayı
bir dal açelya
yokluyor yalnızlığımı

kırlara çiçek toplamaya gidiyor bir çocuk
pilli bebeğim küsmüş yıllara
masmavi şarkılar söylüyorum
kıyısında deniz kabukları topladığım deniz
çocuksu renklere boyadığım duvarlar
aşklar sevgilinin dudağında gül kokulu davetkar

bir dal açelya selam veriyor esrimiş anılara
hiç solmayan çocukluğumuza gidelim
bez bebeklere tel arabalara bağladığım umutlar
yastığımın altı güz gözyaşlarıyla dolu
tanrım bez bebeğime diktiğim çiçekli elbiseyi kimler giyiyor şimdi

Ömriye KARATAŞ
14.04.2017