Artık yaşamanın tadı kalmadı!
Ne yüze gülen var, ne eşkin silen...
Milletin ağzını bıçak açmıyor;
Ne gönül alan var, ne kıymet bilen...

Dünya zaten yalan, fazlası fazla...
Yetinmiyor beşer, yalanda azla!
Şeytan olmuş herkes, çarpıyor hazla!
Ne öyle nalan var, ne yola gelen...

Dünyayı doldurmuş tüm Ebu Lehep!
Dolsa da cepleri som çil, çil zehep...
Hani o anlayış; "ya hiç, ya da hep!"
Ne gönlü dolan var, ne mutlu olan...

Horozun muradı, çöplükte ötmek!
Tilkinin hayali, kümeste yatmak...
Tozağın tek derdi, hep hava atmak;
Ne susta kalan var, ne kapı çalan...

Düşmanlık aleni, dostluklar sanal...
Yalanı çok olan gezer hep kanal!
Görseniz, insanlık o kadar banal!
Ne az bir yalan var, ne dertten ölen...

Haydi, sen, sen ol da bu arzda yaşa!
Herkes olmuş sanki doğuştan paşa!
Bazısı dünyayı yaratmış "haşa!"
Ne hakkı bulan var, ne gönül çelen...

Antalya-2017/04

TDK:

Tozak: toz çıkaran, yiğit, görkemli kişi…
Zehep: altın.
eşk: gözyaşı, dem...

Halil Şakir Taşçıoğlu