Öyle derin gözlerin, öyle saf güzelsin ki
Akan duru su gibi, gönlümü şen eyledin
Öyle kıymetli yerin, geçmişim, ezelsin ki
Didar olan çehremi, sayısız sen eyledin

Coştu, pınarlar taştı, sığmaz oldu içime
Senle girdim surete, kaç kalıp, kaç biçime
Sebeb oldun ey güzel bu zamansız göçüme
Küllenmiş yaralara basıp dilhun eyledin

Bir mana arıyorum dağda güneşte taşta
Sen gelince aklıma, tat alırım her aşta
Deli divane gönül , kalmadı aklım başta
Rüzgarında şaşıran binlerce yön eyledin

Gönlümün sarayında,gezen tozan dilruba
Salınıp ince ince, dalını eğen tuba
Yetmiyor kelimeler, şaşırmış tüm üdeba
Alemi dergah edip beni nur /han eyledin

Mutluluğum senledir belki de tek çarem sen
Şu koskoca dünyada sığındığım hanem sen
Niyet edip tuttuğum, gönül özüm,harem sen
Çırpınan şu yüreği, yakıp gül /şen eyledin

Simsiyah bulutları, çıkardın tüm aradan
Sinede kalmaz eser, açılan o yaradan
Ruhumu teslim edip gizlendiğim hiradan
Çıkarıp aşikara, beni nur / ten eyledin.

Sen gelince ansızın , kışlara bahar gelir
Köke dala yaprağa, içinden bir har gelir
O toprağın üstünden salınarak yar gelir
Cemre olup toprağa ateşi kün eyledin.
Selma Çanakçıoğlu 21 MART 2017