göğsüme bıraktığın kor-u bil diye söylüyorum
bir zamanlar, gözlerime gökkuşağı giydiren gözlerin
ruhumun kılınmayacak cenaze namazı olmasın diye..







[ italik ]yaşama sebebimsin ya sen,
kör bir kurşunum var kalbimi defalarca vurmak isteyip
sonra vazgeçtiğim..
hem ne fark eder ki
yüreğimde gezdiğin yollar kan revan içinde artık
meğer taş tutan kalbin, çoktan öldürmüş beni..
kanadı kırbaç tutan rüzgar, ellerimi ayırırken tenimden
bilemedin
bir adım sonraki bilinmezliğimi..

-hangi cehennemin ateşiydi o nâr'ın, hiç acımadan yaktı benliğimi..





bilmiyorsun
saatler, can'dan can alan bir vakte tırmanıyor hep
hiç kapanmıyor içimin arş'a değen boşluğu..
boğazıma düğüm diye attığım sevdama değmeyen dudakların
avuçlarımda birikirdiğim sensizliğimden korkmasın sakın
ki
ardına bakmadan sildiğin hatıralarına sürürüyorum ben yüzümü
kaybolsam da kalbinin izdüşümünde
sesin, sesim yine bildiğin gibi..

.....


[ /italik ]






emel güneysu