[ italik ]

Meşhur velilerden idi Habib-i Acemi,
Göstermezdi keramet,tüm evliyalar gibi,
Yaşandı bu hadise,o zatın zamanında,
Görülmedik hadise,bir acayip manzara.



Horasan'lı bir adam,sattı o yıl evini,
Yerleştiler Basra'ya aldı on bin dirhemi,
Gitmek istedi hacca,buldu Habib Acemi,
Varıp onun yanına,söyledi dileğini.



Gideceğim hanımla,o mübarek beldeye,
Al şu on bin dirhemi,bir ev alsan sen bizlere,
Koyuldu o zat o gün,düştü mübarek yola,
O gittikten sonra da,açlık oldu Basra'da.



Aç kalmıştı insanlar,geldi Habib Acem'e,
Ey mübarek Hak dostu,bize sen ihsan eyle,
Duramadı mübarek,dağıttı dirhemleri,
Sevindirdi o parayla,o fukara milleti.



Döndü Horasan'lı zat,ziyareti Kabe'den,
Sordu Habib Acem'e,bahsetsen bizim evden,
Buyurdu Habib Acem,aldım evi gidince,
Bir ev aldım Rabbimden,cennette süslü bahçe.



Memnun oldu o adam,haber verdi eşine,
Hanım merakta hemen,adam tapu nerede,
Geldi Habib Acem'e,ondan tapu istedi,
Eliyle yazdı mübarek,ona bir senet verdi.


Yazıyordu senette,söz başlar besmeleyle,
Bir tapudur bu senet,cennettedir bu bahçe,
Ona Allah verecek,bu güzelce bahçeyi,
Elbette kurtaracak,Rabbi Habib Acem'i.



Yaşadı Horasanlı zat,ancak kırk gün daha,
Ölüm anında iken,vasiyyet etti halka,
Kefene koyun nolur,o mübarek senedi,
Öldüğü zaman gelip,yaptılar vasiyyeti.



Geçti aradan zaman,kağıt vardı kabirde,
Bir nurdan levhada,yazıyordu şöylece,
Bu Habib Acem'in,aldığı evin beratı,
Rabbi Habib Acem'i,bu borcundan kurtardı.



Okudular yazıyı,hemen sürdü yüzüne,
Koştu dostlar yanına,kapandılar secdeye,
Ağlıyordu sevinçten,mübarek Habib Acem,
Allahım berat verdi,Resulünden mucizem.

09.02.2017//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU