İSYANKÂR GÖNLÜM

Benim uslanmayan isyankâr gönlüm,
Aşkın deryasına daldı çıkmadı.
Şu canıma bir gün, girdi de ölüm,
Zaten nefesim yok, şaştı çıkmadı.

Yâr yâr diye ünler; kekeler dilim,
Hiç sarmadan koptu, kanadım kolum.
Ne kadar taşlıymış şu benim yolum,
O kadar istedim, yâre çıkmadı.

Ne fallar açtırdım, kâr etmez âşka,
Kim bilir belki de çaresi başka.
Gönül yâr nazından, az mı çekmedi!
Yine de âşk kalpten asla çıkmadı.

Gönlümün dermanı, o al yanaklar;
Güneşte çatlamış kiraz dudaklar.
Oysa çoktan gördüm saçımda aklar,
Şansıma bir buse dahi çıkmadı.

31.12.2016

MCİO

Şiirimi günün şiirine layık gören sayın hocalarıma saygılarımı sunarım.

Başka versiyonu

İSYANKÂR GÖNLÜM

Benim uslanmayan isyankâr gönlüm,
Aşkın deryasına girdi çıkmadı.
Şu canıma bir gün, geldi de ölüm,
Yüreğin derdini gördü çıkmadı.

Yâr yâr diye ünler; kekeler dilim,
Hiç sarmadan koptu, kanadım kolum.
Ne kadar uzunmuş şu benim yolum,
Yâre, dağı taşı yardı çıkmadı.

Ne fallar açtırdım, kâr etmez âşka,
Kim bilir belki de, çaresi başka.
Gönül yâr nazından, bıksaydı keşke,
Bir 'Aşk' bahanesi vardı çıkmadı.

Gönlümün dermanı, o al yanaklar;
Güneşte çatlamış kiraz dudaklar.
Şansa çoktan çıktı saçımda aklar,
'Buse bile yeter' derdi çıkmadı.

31.12.2016

MCİO