yıllardır hiç sevmedim ki
sensiz geçen günlerimi
göğsümü dayadım rüzgara
güneş doğar ve batardı
sesime dönerdi yıldızlar
yalnızlık vururdu hep göğsüme

bir derin nefes alırdım
hissettirmezlerdi acımı kuşlar
dört bir yanımda dolanır dururlardı
sanırdım,ki yolunu kaybetmişler
ben ağlardım onlar kanat çırparlar
götürün derdim beni rüyalarıma

yıllar sessiz hayatım karmaşık
gecenin rengi siyahtı
yollar engelli ben korkardım
ayak seslerimden

gözümde dünya bozuk sanki
umudunu yitirmiş kaybolmuştu gülüşler
hep bir anda kanatlar yere vurur
yalnızlığa inat başımda duran kuşlar

oysa hayat bana dışarda ayrı içerde ayrı
ben hep biriktirmiştim düşlerimi
bunca ayrılıktan sonra
vurma sessizlik düşlerime
günleri sevsem neye yarar
yıllardır hüznüm,de düşlerim,de sessiz
sen yoksun ben ölüyüm ...
Hüseyin YANMAZ
06/12/2016