yıllardır hiç sevmedim ki
sensiz geçen günlerimi
göğsümü dayardım rüzgara
güneş doğar ve batardı
sesime dönerdi yıldızlar
yalnızlık vururdu hep göğsüme

bir derin nefes alırdım
hissettirmezlerdi acımı kuşlar
dört bir yanımda dolanır dururlardı
sanırdımki yolunu kaybetmişler
ben ağlardım onlar kanat çırparlardı
götürün derdim beni rüyalarıma

yıllar sessiz hayatım karmaşık
gecenin rengi siyahtı
yollar engemeli ben korkardım
ayak sesserimde

gözümde dünya bozuk sanki
umudunu itirmiş kaybolmuştu gülüşler
hep bir anda kanatlar yere vurur
yanlızlığa inat başımda duran kuşlar

oysa hayat bana dışardada aynı içerdede
ben hep biriktirmiştim düşlerimi
bunca ayrılıktan sonra
vurma sessizlik düşlerime
günleri sevsem neye yarar
yıllardır hüznümde düşlerimde sessiz
sen yoksun üstelik...
Hüseyin YANMAZ
06/12/2016