[ italik ]Hüsrana odaklı insanlık yayı
Sabrım gözesinden taştı Erenler
İkiyüzlü dost dan , çoğaldı sayı
Endişem boyumu aştı Erenler

Mecalden ibreyi sona getirdim
Bir tık akıl vardı yedim bitirdim
Güveni hiç sorma çoktan yitirdim
Umudum heybemde düştü Erenle

Evlat bilmez baba, ille anayı
Kendine akıtır açıp vanayı
Bakıp güdemezken İki danayı
Hırs saygıya mezar eşti erenler

Aymazlık derine, salmışken kökü
Omuzlayıp aldım sırtıma yükü
Azimle giydirdim sevgiye kürkü
Eşek de Bektaş da, şaştı Erenler

Kuzu kurda dönmüş, siyah hakiye
Özveriyi sorma sıfır bakiye
Samimiyet deme tümü takiye
Eskiden insanlık, baştı Erenler

Şad olayım diye çizdim arayı
Aşikâr eyledim gördü yarayı
Devayı beklerken sildi çareyi
Vurdu hançerini, deşti erenler

Zaralıerenim kırdım dümeni
Yordum tabiatı, şok ettim feni
Bozkıra döndürdüm çayır çimeni
Yazım dondu kışım, pişti Erenler

Azimet IŞIK 06.09.2016 Saat.06.45 ÇEKMEKÖY İSTANBUL
[ /italik ]