sevdanın hazin şiirini yazarken
Uçsuz bucaksız bir ömür değil ki bu
sürsün sonsuza dek özlem
sevdanın hazin şiirini yazarken
düştüm suların derin sessizliğine
bir çiğ tanesi kırılganlığında
sürgünlüğüm 
bakışlarının en ücra köşesinde kaldı

Soğuk ve dilsiz
acının acımasızlığı
gülümseyen bir resimde boğuldu
kan ter içinde kaldı çaresizliğim
kurşun gibi sıcak
ağlamanın hikayesi
günaydınsız bir sabahla
günahsız bir türküyle anlatamadım
karanlık bir sokağın çıkışına
yokluğunun özlemini

Solgun bir akşamın güneş vedası
sakin bir denizin gri vaktine sürdü hasretini
kuruttu yağmurun güleç yüzünü
gözlerinde aka aka 
yüreğinde bağdaş kurdu 
güneşin ardında,
boğazına batan yutkunuş çiçekleri

Kendisine tutunmuş 
özlediği her şeyin yansıması
Biraz da yenik ve masum
Ve maviye boğulurcasına
üşümüşlüğünden kalan bir dost acısı
gönlünü isyanına terk edip 
bozuk aşklar pazarında
ardına düştüğün ne varsa 
yaşamın özetidir
çirkin kahkahaların dokunduğu pust geceler...

A.ALKIS