kerpiç bir evde koptu ilk vaveyla
önce annemin gölgesi silindi o sarı badanalı duvarlardan
annem
beyaz papatyalar gibiydi narin elleri
sonra ulu ağaçlar gibi çatırdayarak devrildi babam


ya oğlum…
ahh oğlum…
koskoca bir ömrü beş güne sığdıran oğlum
küçücük bedenini
ana kucağı gibi toprağa gömdüğüm oğlum


ne acılar abandı çorak göğsüme
hep gece yarıları geldi ölüm haberleri
bu yüzden bıçak yarası gibi yüzümde sırıtır gülüşlerim
bu yüzden severim kangren şarkıları
ağır yaralı şiirleri


denize aşık, bir deniz feneriydim
ışığım kayboldu zifir karanlık denizlerde
yosun kapladım
pas tuttum
kaç kez gönüllü uzandım darağacına
kaç kez celladım la seviştim
bazen nehir yatakları gibi kurudum
bazen de indiririm cam çerçeveyi


kendi rızamla imzaladım ayrılık fermanlarını
daha başlamadan bitti sevdalarım
sevdalar kurşun yarası
sevdalar yüz karası
sevdalar
ah o sevdalar…
Allah ın belası


ölmedim
ölmedim ama ölümlerden ölüm beğendim
tentürdiyot sürsem de kanadı gecelerim
zemheri vurmuş sular gibi
dudağımda dondu gülüşlerim


yalan oldu çingene kadınların mutluluk temennileri
bu yüzden hep ağır roman gibi şiirler yazdım
hayat kapı duvar kapandı yüzüme
kapıları yumruklaya yumruklaya
kapıların dışında kaldım