umut şarkısıdır
Varlığının esmer soluğu
haziran akşamıdır Ruhumdaki yanık
Şu uzağımdaki mutluluk
hayatın son demidir
Hangi çağda mülteci olmadan yürümüş sevda
unutulsamda kalbinin akşam boşluğunda
bastığın yerleri öperek iner derine
umutlarım
düşmek isterim
Yanağından süzülüp direncine
öldürecek bizdeki derin sesizlik
Baharı sırtlamışken dağların çiçekleri

Rüzgarın sırtında
kırılmış türküde
hayata sürgün
Dikenini her yalnızlıkta öptüğüm.
zülmun hikâyesini attım boynuna
Çocuklar dinledi ben büyüdüm
çocukluğumun sınırlarına Umudu bağırdım
kalın harflerle düşlerimin yazıldığı
soğuk duvarlara

her gece Şiirler okuyorum
gecenin çaresiz duacılarına
kalbinde sususlar uyurken
Rüzgar uçsuz bucaksız boşluğa esiyor
Sen susuyorsun
Bir gün gideceksin her şeyinle
dudağında karlı bir türkü ile
Bitecek sonsuz dediğim dilsiz hüzün
Bitecek, her sey destanlasarak....
A.ALKIS