Ben dostluğun resmini çizerken
Yasemin kokusu soluyordu ruhum
Gözlerimdeki değer kadardın tıpkı Can gibi
Odamızdaki kuş bile sevdalanmıştı gözlerine

Neşe içindeydi artık her anımız
Hüzünden uzak, su gibi dol bedenime
Gül koksun tüm gülüşler
Huzur kapısında nöbet tutsun sevgimiz

Sevgiye yakın hayallerimiz olsun
Keşke duvarlar konuşup anlatsa sevdaları
Vakit kaybetmeden yaşansın tüm güzellikler
Hayata dair ne varsa sevgiden geçsin.

Fırtınanın derin sesiyle ürkmesin bedenimiz
Yetim kalmasın ruhi duygularımız
Kulağımda yankılanan acı sessizlik
Yürek sevinçleri saklı kalsın giz köşelerinde

Sevgiyi tek kelimeyle anlatmak
İkinci kelimeye gerek kalmadan yaşamak
Sevginin tarifi yapılmadan sevmek
Hüzünden uzak yarınlara uzanmak

İki yürek bir olup, sevda dizelerini yazmak
Huzurlu olmak, gülümsemek her mısrada
Sevginin mutluluk denizinde nefesimi solumak
Seni ince nakışlı bir şiir gibi yaşamak

Uzun uzun derindi gözümde canlandırdıklarım
Hüzünle çalıyordu mavinin ezgisi
Eşlik ediyordum farkında olmadan
O an hislerim hapsolmuştu matem rüzgarına

İnce ince acı kokuyordu gülüşler
Artık hüzün akıyordu derelerden
Rüzgar savuruyordu ağaç yapraklarını
Zaman bile çaresiz matem içinde

Hani dün dünler vardır bugünlere hatıra
Anıldıkça değer kazanan
Hatırladıkça özlemle anılan bir hatıra
O hatırada sensin
Unutma ki, benim sana verebileceğim
Tek bir yüreğim var O da senin olsun...

Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar