Kurşunların durdurulmayan yankısı
Düşüyor dağlara
esen meltemleri öpercesine
Neylesin,
bana zirvelerin en soğuğu
Yüreğimdeki yar ateşini mesken tutmusum
Kayan bir yıldızın son bakışı var özlemlerimde


Yalnızlığımın ellerine sımsıkı sarılarak
Usulca dayamışım başımı
Omzuna munzur dağlarına
Gecelerin uzayan nehirlerinde
Gülüşünde uzak düştüğüm ırmakların sesine


Kirpiklerimden damlar bütün ırmakların suyu
Öksüz kalır zel,
roj,laşderesi
Harçik çekilir,
xozmerek vurulur sis düşer zağgeye
Yıldızlar küser,boynunu büker ışkınlar
Sevdalara erişmenin kavgasında
İki nazlı çiçek solar

Gün gidiyor
Savuruyorum kucağımdaki filintamın sıcaklığını
Yiğitçe kavgayı büyütenlerin doruğuna
İçimdeki dağlar yıkılmasın bir daha
Çığlıklar yükselmesin sevdiklerimin haykırışında

Birazdan başlayacak hasretim
Saçlarının esmer yelinde uçmak istercesine
Tenimi okşayan rüzgar
Uzağa daha uzağa,
götürecek hayallerimi
Kahrolası zamansız ayrılığın anlatılmazlığı
Kor kor yandığım
ülkemin incinmiş bakışlarında
Beni yakıyor gece yaklaştıkça.
sığınmasam o güzel yüregin sıcaklığına...

A.ALKIS