ah İstanbul, ah
ne büyük hasretimdin
ne çok özlemiştim seni
geldim; çok kalabalıktın
yalnız degildim; kalabalıktım
ne ben; sımsıkı sarılabildim (sana)
ne'de sen sımsıkı sarıp; sarılabildin (bana)...


kalmak isterdim
kal demedin
diyemedin
sahı neden ?
neden ? İstanbul
kalmamı istedin de
ben mi ? hissetmedim
ben mi ? duymadım...


İstanbul'um
bitmeyen bahar'im
en sevdiğim mevsim de
uzaktan kapını çaldım
Nisan da yağmur altında sırılsıklam
gönlümün en güzel en sevdiğim şehrinde
niyetim ıslanmaktı el ele sevgiyle
gel ıslanalım demek isterdin
için sızladı eminim; diyemedin diye...


yaz'ın
kış'ın
güz'ün
bahar'ın
güneş'in
kar'ın...


yağmurun rüzgarın
bana hüzün yağdırsa da
inan ki; sararan yaprakların
senin herşeyin güzel İstanbul'um...


s e v i y o r u m seni gönlümün şehri
ayrılıklar; uzaklar, soğutmaz senden beni
güneşle bir gülümsemeni değişmem hiç bir şeye
bir selamın gelse kuşlarla; hüznüm döner neşeye
yaratılan güzellikler için den tek seni seçtim
kalamadım; tutamadım elinden
affet yine; sessizce yanından geçtim...





5 NİSAN . 15:08 . 2016
M E L E K




Batu41 (Durak Yiğit) şair abim; şiirimi begenip sesiyle yorum katarak ve videosunu da değerli zamanından ayırarak yapan emek veren eline yüregine saglık teşekkür ederim...bana süpriz oldu çok sevindim.