Aldırma ar bilmez akılsız kula
Varsın yüreğinde aşka dâr kursun...
Gönül bahçesini sıdk ile sula,
Ki, sevgi ağacı çiçeğe dursun.

Doğmak bilmiyorsa beklenen fecir
Ettiğin ameli bir gözden geçir...
İlâhî iksirden idrâke içir,
Ki, iz'an, ser'inde köşke buyursun.

El Bâkî-Melik kim? Kimdir fânî, bul!
Dün "ben"lik güdenler nerde, hani, bul!
Kulak ver Yunus'a, sende seni bul,
Ki, sabrın saati vuslata kursun.

Ayaklar altına alıp pâyeyi
Tâc eyle gönlüne asıl gâyeyi
İradene yükle tüm sermayeyi
Ki, us'un nefsinden hep hesap sorsun.

Ne hâlinden yakın, ne intizâr et
Diline şükür sür, sürekli kâr et
Islansın avucun, utanma, zâr et
Ki, tövben günâhı yaksın, kavursun.

Gün gelir dehlize düşersen eğer
Mel'una yol sorma, o tersini der
Avına yayını ihlâs ile ger,
Ki, okun hedeften şaşmasın, vursun!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 12.03.2016