Antidepresanlarında uyuşturamadığı
Kederlerin sahibesi beynim
Ne çok soru işaretiyle dolu.
Çözdüm sandığım bütün sorulardan sınıfta kalışım
Beceriksiz bir öğrenci oluşumun ispatı.
Doğru sanıp işaretlediğim cevap anahtarlarım
Bir tek kapıyı bile açamadı önüme.
İtiraf ediyorum
Doğru süsü verilmiş tüm yanlışlara kandı,
kanadı içerim.

Seni anlıyorumların boş vermişliğini,
Seni sevi yorumların sahteliğini,
Uzanan ellerin kirliliğini
Beyaz bir halisilasyon içersinde esas sanıp
Bulamışım gözlerimi.
Suçlusu benmiyim bu şizofrenik inanışlarımın?
Siyahları geceden çamaşır suyuna bastırıp
Gündüz parıltılı beyazlarla karşıma geçen,
Bana masmavi bir gök sunup geceyi unutturanların
Masumiyetine kanaat getiren hayatın kanunu,
Yargıya gerek duymaksızın
ipi ilmekliyorsa boynumda
Alamadığım solukların suçlusu benmiyim?

İyilikten doğan tüm marazlarda
Marazlanan birinci tekil şahıs ruhum
Tüm çirkefliklere inat siyahları beyaza çeker,
Bildiği cevaplarından sınıfta kalır aldığı derslerin
Tepeden tırnağa suçsuz,
beyinden yüreğe kadar suçluyum!

Rukiye Kul (ZayiMavi)