İŞTE HAYATIM İŞTE ZARALI

Tevellüt 1964 yirmibeş Nisan
Zara da dünyaya geldi Zaralı
Kulağına hoca okudu ezan
İsim Turan diye aldı Zaralı.

Yaşı yedi oldu gitti okula
İhtiyacı vardı onun akıla
Ancak gidebildi ortaokula
Bir sene sınıfta kaldı Zaralı.

Turan bu ismini Türklükten aldı
Aslan ı yiğitlik mertlikten aldı
Şairliği burda dörtlükten aldı
İnsanlığı daim kıldı Zaralı.

Yoksuldu horlandı kayırmadılar
Haklıyı haksızı ayırmadılar
Doğduğu köyünde doyurmadılar
Ekmeği gurbette buldu Zaralı.

Bu gurbetlik bir ok gibi işledi
Almanya yabancı diye dışladı
Öz yurdu Almancı dedi dışladı
Sanki bir yabancı eldi Zaralı.

Haktan hakikattan asla şaşmadı
Haddini bilendi çizme aşmadı
Namerdin ardına bakıp koşmadı
Hep merdin yanında kaldı Zaralı.

Doğarken ağladı yaşarken gülmez
Dosttum dedikleri yanına gelmez
Eski bir sazı var çalmayı bilmez
Onu kendine dost bildi Zaralı.

Naçar oldu bir zalimin fendine
İntizar eyledi kendi kendine
Sonunda birini buldu dengine
Evlendi baba da oldu Zaralı


Zaralı Turan ım öyle dolmuş ki
Arayanlar neyi nerde bulmuş ki
Fani dünya kime baki kalmış ki
Bir gün diyecekler öldü Zaralı.

Zaralı Turan Aslan