Sevgi bazen vazgeçmektir!
Gün geliyor insan vazgeçmek zorunda kalıyor sevdiğinden… Vazgeçirdiler oysa o kılını bile kıpırdatmadı. Bize sahip çıkması gerekirken sustu. Duyarsızlık duvarına sığınmayı seçti.
Olmadı yapamadık. Aşkı elimize yüzümüze bulaştırdık.
Bırakmasa kayıp gitmezdim avuçlarından!


Yaşanmışlıklarını sen biriktir öyle gel!...
Ben yaşayamadıklarımla özlerim seni yine
Kin vurmaz yüzüme bilirsin
Bencillik nedir bilmem ben…
Mart soğuğu değerken tenime sen yaşa benim sahip olamadıklarımı…
Yarınlar uzak değil biliyorum.
Ellerin arayacak beni zamansız…
Biliyorum…

Özlüyorum ama gelmeyecek hissediyorum. Seviyorum ama gizli gizli sancıyan sevdasını dillendirmeyecek biliyorum. Ve soluduğum her nefeste Allah’ dan onu diliyorum.
Gelse diyorum. Gelsede yine eskisi gibi sevse… Ama kirlenmese sevdalar kirletilmese… Lekelenmese… Buna izin verilmese…

Bu gece gene yağmur yağıyor.Yağmur yağıyor
gönlümün sensizlikle yanan her yerine
Yağsınyağsın ki saklasın sensizliğimde
döktüğüm gözyaşlarımı!
Ve yine saklasın sensiz geçen bomboş hayatı...


O qözLerinde qöRdüqüm ışığı haLa unuTamazken
Korktuğum Tek şey bana eSkiSi qibi bakmamanDır..
UmutLuyum eveT saLak qibi haLa peŞindeyim..
MutLuyum böyLede meRak eTme daha deLirmedim..!