Ayırmam insanı düşüncesinden dolayı. Her düşünce, yarınlara yeşerecek bir filizdir. yeter ki yıkıcı, kıyıcı olmasın özünde.

Bazen yaralı ceylan, bazen serçe üşüyüşlerim...En çok da turna kanatlarına tutunur giderim...

İnsan; düşünen beyni, sağaltan yüreğiyle tutunur hayata.

İnsanı özellikli kılan beyinsel kapasitesidir; herşey orada başlayıp biter.

Yürek telimiz, beynimizden alacağı komutlara göre yönlenir iyi veya kötüye, güzel veya çirkine...

Demek ki; ne kadar güzel bir beyin, o kadar güzel yürek...

İşte bu beyinler belirliyor ülkelerin akibetini! Korkarım yönümüzü şaşırıyoruz (mu?)... Zira bulanık beyinlerde yürekler de kirleniyor!

Ülkemi, insanımı, değerlerimi seviyorum. Yerel değerlerim kadar evrensel değerlere kucak açmış yüreğim...

Bağnazlığın, ayrımcılığın her türlüsüne...

Hırsız, emeksiz, tembel, sorumsuz, bencil, sevgisiz, ufuksuz, umutsuz sabit kafaların çapsızlığına karşı;

yüreğimle, dürüstlüğümle, vicdanımla, sorumluluklarımla, direncimle, sevgimle...
yani beni ben yapan değerlerimle bir bütün olarak savaşmaya devam...

Refika Doğan/YeniEdebiAkım=Gülce:http://gruplar.antoloji.com/Yeni-Edebi-Akim-Gulce: