Bin dokuz yüz yetmiş iki de Kelkit te doğdum.Doğuştan gurbet hayatıma yön vermişki babam beni görmeden bir yıl geçmiş .Üç yaşımda İstanbula taşınmışız .Çocukluğumu İstanbul da yaşadım .Dokuz yaşıma geldiğimde babam gurbetten gurbete Libya ya gitti .Bizde dedemin yanına köye döndük ve onyedi yaşıma kadar köyde kaldıktan sonra İstanbula döndüm bu gidiş gelişler benim hayatımın dönüm noktaları oldu .Olmam gereken yerlerde doğru zamanda olamadığıma inandım hep.Köyde istanbullu istanbulda köylü diye çağırıldım .Bunları yazmamın nedeni aynı konuma düşmüş bir çok insanımız olduğunu bildiğimden ve bu durumda mağdur olanların hep cocuklar olduğunu vurgulamak .Toplumda gurbet deyince akla baba gelmesine rağmen gurbetin asıl mağdurları geride kalan diğer bir tabirle gurbet yolu bekleyenlerdır.Bunlar analar eşler cocuklardır.Benim hayatımın bir bölümü böyle beklemeyle geçti .
İlk okulu İstanbulda başlayıp köyde bitirdim.Liseyi Gümüşhane’de başlayıp İstanbulda bitırdim. Üsküdar Örnek Lisesinden sonra Trakya Üniversitesi SHMYO dan mezun oldum .İki bin yılında bu yana Fransa’da gurbetçi yim .Evliyim ve 5 yaşında bir kızım var. Nafiz Nayir 21/10/2013.