23 Nisan 1968 yılında Atina’da doğdum.
Annem Yunan asıllı, babam Türk.

Mutlu bir anne-babaya sahip, mutlu bir çocukluğum oldu.
Yaşamım İstanbul Atina arasında mekik dokuyarak geçti.
Ki babam bana hep senin adın ‘Barış’ derdi…Ben gülerdim.
Bunun anlamını ve önemini çok sonraları anladım.
Ve anladığım günden beri ‘Barış’ı temsil etmek,
Bana hep ayrı bir onur ve gurur vermiştir.

Gençlik yıllarım...
Kavak yellerinin en deminde,
Alex'le karşılaşmam ve göz göze gelmem…
Mutlu bir kadınlığa adım atış...
Ardından iki güzel erkek evladıyla daha da doruklaşan mutluluk…

Sonra bir gün her şeyin altüst oluşu...
O anlamsız, anlaşılmaz kaza
Alex'in kayboluşu...

Yıl 2005 ve bu güne kadar...
Cesedinin dahi bulunamayışı
Muammalar...
Bilinmezlikler...
Yüzüme çarpan kapılar…
Binlerce mil uzaklıkta bir hapishanede gözaltı…

Ama sonuç yok.
Ne teknesinden ne de kendinden hiçbir ize rastlanılamadı.
Hala bekliyorum bazen umutla... Bazen kızgınlık, bıkkınlıkla.

Ardından annemi kaybedişim...

Şimdi, biri 19 diğeri 11 yaşında iki oğlum ve babamla birlikte yaşıyorum.
Yaşamımı İstanbul Atina arasında sürdürüyorum.

Ama biliyorum... Hissediyorum... Bir gün
Bir yerlerden Alex'in bana sesleneceğini,
Beni özlediğini ve beni yanına çağıracağını.

İşte o gün gelene kadar, ben hayatın içinde ve sizlerle birlikte olacağım.
Ve beni hayata bağlayan elbette oğullarımla.

Burayı tesadüfen keşfettim.
Umarım burda olmak bana kendimi daha iyi hissettirir.
Okumayı öğrendiğim günden beri hep yazarım.
Önceleri amaçsızca şimdilerde daha dikkatli yazıyorum.

Sevgiler…
Sevgiyi yüreğinde hisseden tüm insanlara / Seren Elena