Saygı ile andığım anamın anlattığına göre, mal *okları kasnaklarda şekillendirilip, komşularımız ve onların köy güzeli kızlarının imece usulu birlikte güle, oynaya, bir birlerine sevgililerinin isimlerini fısıldayarak kulaklarına muzip tavırlarıyla.. işte o mal *okları tezeğe dönüştürülüp, toprak bacalara serilirken dünyaya gelmişim. 27 Mayıs'1960 devriminde babam adımı Cemal koymadıysa, kendi vicdanında dedeme vermiş oluğu sözden dolayıdır. Benden sonra dünyaya gelen kuzenimin adı Cemal'dir çünkü.
O yılların Sivrialan köyünde hemen hemen her çocuğun doğumuna "Ebe"lik eden Kılıççılı (Kılıççı köyünden köyümüze gelin geldiği için bu lakab ile anılır ismini anımsayamıyorum) benim de ebemdir. Onlarca çocuğa Ebe'lik yapmıştır doğumunda . Ancak en çok da benim doğumumda yaptığım eylem şaşırtmıştır onu. Doğar doğmaz adeta bu dünyanın yüzüne işercesine rahatlatmışım kendimi. Ebe şaşkındır. Doğumum Hayvanların barınağı Ahır'da gerçekleşmiştir.
İlk okul 3. sınıfa kadar köyümde gördüm okul eğitimimi. Sevilen bir öğrenci olmayılım ki, Öğretmenlerim önce sandalyeye oturdurdu beni, sonra karakelem resmimi çizerlerdi kocaman bir beyaz karton üzerine. Sınıf başkanlığı yaptığıma göre hal ve giişim pek iyiydi, derslerim ile birlikte.
1968 de Başkentimize geldiğimde bir gece vakti. Her yer ıpıl ıpıldı. Şaşkındım. Biz bu ışıkların altında mı yaşayacağız diye sorduğumu hatırlıyorum kendime.
Sonra orta okul, sonra Bahçeli Evler Akşam Ticaret Lisesi. 45 gün cezaevinde kalıp, Takdir ile sınıf geçen.. Mamak sezaevini yaşadıktan sora okuldan kovulup cezaevine giren, sonra askerlikte zorunlu karar kılıp, askerden 2 yıl sonra yarım kalan lise eğitimini tamamlarken iki kez Üniversite kazanıp da maddi olanaksızlıklardan dolayı kaydını yaptırmayan ender öğrencilerden biriyimdir sanırım.
Fırtınalı ve inişli çıkışlı bir orta yaş serüveniyle hayatımı devam ettirme uğraşı içerisindeyim..