“SEVGİLİ .......
Dileğim yaşamın sana aydınlık günler getirmesidir.Yazın yaşamında senden beklentimiz sevgiyi gerçekçi bir yorumla anlatman.
Şiir yalnızca duyguların yansıması olmamalı,vermeli şiir,alabildiğine vermeli.
Sana kalıpçılığı önerdiğimi sanma,içinden geldiğince ve “tekerleğin ileri dönüşünü”yansıtarak yaz.Umarım gelecekte başarılarınla onurlanırız.” İMZA : MELDA

Yıllar sonra şiir defterlerimi karıştırırken,son şiir defterimin ilk sayfasında bu yazıya rastladım.Arkadaşım doğum günümde almıştı bu defteri ve ilk sayfasına da bunları yazmıştı.

Tekerlek elbette ileri döndü.O dönerken ben değiştim,dostlar değişti,sevgiler değişti.Şiir defterime her gün bir sayfa daha eklendi.Şiir sayfalarla artarken,dostlar azaldı...azaldı.Sonra günün birinde defterlerim de tozlu raflarda buldu kendini.

Çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği köyüme en son gittiğimde,yüksekçe bir tepeye çıktım.Aşağılara doğru baktığımda gördüm sevgiyi:rüzgarın o muhteşem sesiyle ağaçların yeşil yeşil;buğdayların sarı.. sarı ,çiçeklerin beyaz..beyaz,pembe..pembe,mor mor hep birlikte dans edişinde.Kuşlar,böcekler de vokal yapıyorlardı rüzgara.
Bu kadar çok , değişik ses ve rengin muhteşem uyumu insana bir anda her şeyi unutturuyordu.Gözlerimi kapadım..sesleri daha iyi duyabiliyordum artık.Evet işte “ sevgi” buydu.Oraya,ona ne zaman giderseniz gidin hep o güzel şarkıyı duyar,hep o güzel dansı görürsünüz.

Ona gittiğinizde şiirlerinizi yazabilirsiniz,okuyabilirsiniz.En berbat sesinizle bağıra... bağıra türkü de söyleyebilirsiniz.O sevgidir ki,sizi hiçbir zaman geri çevirmeyen.O sevgidir ki,sizden hiçbir şey beklemeyen.
O karşıda değil,sizdedir.Bazen büyük bir mutluluk,bazen bir damla gözyaşı.

SEVGİ GÖZ YAŞI İLE BİLE GÜZELDİR.