Ey Adem ! Şu gördüğün divan meclisi yıkılmak üzere. Bir avuç toprak parçası üzerinde ellerini semaya açmış beş yaşındaki bir çocuk kadar olabilseydi şu cihan,belki o dem kendini aklamaya çalışmak yerine ses verirdi kendi içindeki sese.
Ey Adem! Şu işittiğin haykırışlar,nidalar bir zelzele olmasaydı şayet bir çocuk kadar masum,bir anne kadar vefalı olurdu kendi zincirleri içerisinde...

İsmim Habib YILDIRIM, Matematik Öğretmeniyim. 2010 dan beri şiir yazıyorum. Geçmişte yazdığım şiirleri şimdi temize çekip tekrardan yazıyorum. Bugüne kadar 4000 küsur şiir yazdım ama halen hedeflediğim farklı bir tarzda yazamadım. Bu şiirlerin tümünü temize çekip tekrardan yazıyorum.
Asıl mahlasım " BÂİN-İ ADLÎ "dir...
Yer yer şiirin konusuna göre " İYÂN-I NÛRBİN ", " LARDES SYMPRA " mahlaslarımı da kullanmaktayım.

Ben, kelimelerin terazisinde tartarım duygularımı.
Adaletle ölçer, merhametle biçerim her mısramı.
Bâin ayrılan, farklılaşan; Adlî adaletle yoğrulan demektir.
Benim yolum da budur:
Hakikatin izinde, sessizliğin adaletinde yürürüm.
Ne söze hükmederim ne de söz bana; biz, aynı kalem ucunda buluşuruz benim adım BÂİN-İ ADLÎ.