'Aşk, sabahlara kadar uyumayıp şiirler yazmaktı
düşümdeki sevgiliye ölmeden önce' diyor Alper
Tunga Karakoç.

O aşkını en iyi şekide dile getirmenin
yolunu şiirde buldu..
Gökkuşağına bakarak anlatmaya çalıştı toprağa
renkleri... Büyülendi toprak, her karışında ıhlamur
çiçekleri açtı.Her renkte sevgisi, tutkusu daha da
arttı.

Karanlık eylülden aydınlık eylüle giden yollarda
aradı o aşkı. 'Birgün geleceğini düşünerek seni
beklemek yaşamam için büyük bir sebep demek'
diyerek umudunu tazeledi.

Çevresini güldüren yapısına karşılık,'Siz benim
palyaçoluk yaptığıma bakmayın, canımın yandığını
kimse bilmesin istiyorum' diyerek gülmeye ve
güldürmeye devam etti.

Ihlamur çiçeklerinin gölgesinde yaşadı.Umudun
bitmeyen sevdasına duygusal ama korkusuzca ilk
adımını attı ve hala kışı, bahara uyandıracak şiirlerini
yazmaya devam etmektedir.




Aşk; en şiddetli fırtınada sevgiliyle el ele yürüyebilmekti ve el eleyken ölüme dahi gülümseyebilmekti...

Alper Tunga Karakoç