Sanki gökyüzünden düşmüş
Tuz buz, darmadağın
Dallar ışıl ışıl; fakat ruhsuz
Yıldız yıldız Noel ağacı;
Benden bin kat iyi
O’na el ışık ile ruh vermiş!



Benim ruhum olsa ne ki
Gülmeyi unuttu yüzüm
Paslı kilitten farksız dilim
Alabildiğine karamsarım,
Bu gidişle sevgilim
Karanlıkta kalmış gibi
Hayâline dalmış gibi
Gözümü gece gözüne basar
Kendimi yıldızlara asarım!



Işıksız kalmak
Aşksız kalmak demek;
Daraldıkça daraldım
Sanki canım çıkacak
Ruhum uçacak gibi tenden
Bekle beni, geleceğim
Vazgeçmiyor gönül senden!



*



Kıymetimi bilen olsa
Gözyaşımı silen olsa
Kararmazdım gecelerce
Gerçek aşkla gülen olsa?!


Gerçek seveni bulmak zor
Varsa vaktin, gel kafa yor
Düştü yine bağrıma kor
Söndürmeye gelen olsa!


Dışı güzel içi bozuk
Gözü güzel, kaşı bozuk
Yâr olmuşum bana yazık
Halimi bir bilen olsa?!


Ayrılığın eşiğinde
Acıların beşiğinde
Gülmedim yâr ışığında
Aşkla bağrım delen olsa?!


Acıların küpü müdür
Darağacı ipi midir
Ölsem bundan kötü müdür
Her derdi bir silen olsa!


Ben mi yoksa el mi kötü
Düşüncesiz dil mi kötü
Gönül sazım tel mi kötü
Ayarımı bulan olsa?!


Çık artık çık canım tenden
Hayır gelmez bana senden
Çıkmışım imandan dinden
Gerçek aşık olan olsa?!


Kimi para pula tapar
Kimi seven kula tapar
Gelir beni kurtlar kapar
Aşkla gönülçelen olsa!


Sağım solum belli değil
Gönül dağım yelli değil
Kâlbim kırık, telli değil
T/elleyip de çalan olsa?!


Dağ yollarında izim var
Her adımda bir gizim var
Gül tomurcuk filizim var
Gönlüme dal selen olsa!


Hep hayâl düş ile koştum
Sevdamın seliyle coştum
Gâhi ayık gâh sarhoştum
Kadehime dolan olsa!


Aktaş’ım dolmaz mı çilen
Geçmez ömür gafil ilen
Çıkıp göğe sevgi dilen
Yol, merdiven bilen olsa!


Şaban AKTAŞ
26.02.2016