Ne büyük beklentim vardı senden
Aşılmaz denizleri beraber aşacaktık
Hani ben sen demekti, sen de ben
Meğer hepsi birer yalanmış
Çok güvenmiştim sana
Beraber çıkmıştık bu yola
El ele gönül gönüle
Hani çocuklarımız olacaktı
Kız olsun oğlan olsun diye
Kavga ederdik bilirmisin
Ben sevgiyi ,mutluluğu çok istedim
Zaman zaman
Izdırap veren acılara katlandım
İçime attım yine olmadı
İlk önceleri beni çok sevdin
En az benim seni sevdiğim kadar
Bundan eminim
Ama sonraları
Birşeyler olmaya başladı
Sana
Bu ölümsüz sandığımız aşkımıza
Kahrolası eller mani oldu
Sonunda sabrımı tükettin
İkimizide büyük bir girdaba soktun
Mutluluğumuzu kıskanan elleri sevindirdin
Küçük sevimli bir oyuncak oldun
Hiç şüphem yok ki;
Sevinçten bir zil takıp oynamadıkları kaldı
Haksız olmana rağmen seni affettim
Almaya geldim bir ümitle, naza çektin kendini
Çok pişmansın
Söndürülmesi imkansız ateşler
İçinde cayır cayır kavruluyorsun
Utanmadan
Sevindirdiğin elleri araya sokup
Birde benimle barışmak istiyorsun
Ben mutluluğu,aşkı,sevgiyi seçtim
Sen ise hırsızlığı ahlaksızlığı,
Arkamdan hançerledin beni
Kısacası;
Kendin ettin kendin buldun ...