Gitsem...
Gidiversem...
Uzaklara... Çok uzaklara...
Ayak izlerimin, adımlarımın kalmadığı ufuklara...
Suda yürür gibi...
Yok gibi...

Keder...
Ne derin bir kuyusun...
Görünmüyor ki dibi...
Tüm gücümle bağırmalıyım bu derin kuyuya...
Öyle doldurmalıyım ki feryâtlarımla,
Taşsın...Taşsın...
Keder birikmesin içinde...
Yakmasın kimseyi...

Bir bakıyorum burdayım,
Bir bakıyorum ki, gönlüm almış gitmiş beni...
Bu ben değil...
Ben değil...

Ufukları görmek istiyorum...
Görmek istediğim deniz de değil...
Ey! Yüreğimdeki hisler,
Acıyın bana!
Düğüm düğüm sıkıyor kederim...
Aralansın perdeler...
Kapkara dünyam...
Hederim...

Oysa,
Bir avuç sevgiydi istediğim...
Kimseyi üzmeden...
Kimseyi incitmeden...
Bir çiçekti sevgi seyretmek istediğim...
Bir manolya, solardı koklarsam...
Bir kelebekti dokunulmaz, incinir kanatları...

Bir hayâl arabasının meçhul atları,
Bıraktım dizginlerini...
Yol yok ki önümde...
Bakalım nerde tökezleyecek yorulunca...

Vursunlar artık yüreğimdeki yaralı atları...

Hâlenur Kor