Gözlerini süzerek, bakma öyle uzağa
Hayalleri toplayıp, gamdan kaçmak zamanı.
Teslim olmak yakışmaz, keder denen o ağa
Sevdalı kanatlarla, göğe uçmak zamanı.


Hislerim göğe çıktı, görünce dün resmini
Nağme nağme dillere, yakışan o ismini
Ne güzelde yaratmış, yaradan o cismini
Gözlerine bakarak, serden geçmek zamanı.


Günün doğduğu yere, seninle gelsin kuşlar
Gönlünde sevgi olsun, düze dönsün yokuşlar
Umudu taşısınlar, gönle değen bakışlar
Sevgiyi hak edene, kalbi açmak zamanı.


Ok misali kirpikler, ağır gelmezmiş göze
Sevda nedir bilinmez, can düşmeyince köze
Güneş batıp gittiyse, keder düşmesin yüze
Sabrın sonu sabahta, şavkı saçmak zamanı.


Yolun sonu değildir, saça düşünce aklar
Suskun kalbin bağrında, dilsiz duygular saklar
Şaire iksir olur, yere düşen yapraklar
Yudum yudum sevdayı, tadıp içmek zamanı.



Ahmet MORAN