1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1076
Okunma
Şubat’ın ilk haftası
birinci cemre
havaya düştü
gök başını eğdi
cemre buluta değdi
bulutlar şişti
yağmur kar dolu
yağdı yere düştü
her taraf
kar tipi boran
yerle gök arası
amanın aman
yer de gök de
toz duman
Şubat’ın ortası
ikinci cemre suya
göller dondu
ördekler kondu
çatılar salkım buz
buzu çözecek tuz
Şubat sonu
üçüncü cemre toprağa
toprak ısındı şişti
kayalar yandı pişti
yollar çatladı yarıldı
su toprağa sarıldı
buluştular derinden
bahar sevincinden
artık ne tipi boran
ne ayaz ne de kar
her yerde bahar var
son cemre bana düştü
içim ateşiyle yandı
cemre beni mevsim sandı
cemre bana dadandı
ama aldandı
ilahi cemre
n’olaydın da
sen
havada yağmur
suda buz
toprakta buhar kalıp
benden uzak duraydın
ilahi son cemre
bana düşmez olaydın
*muzaffer yıldırım
5.0
100% (3)
Cevap Yaz