ÇOCUKLUĞUMDAN ANILAR
Aydınlatırdı idare lambası
Kör bir ışık verirdi kör olası
Evleri sarardı dumanı pası
Çocukluğumun eski hatırası

Yemek pişilir di gaz ocağında
Düşerdi üç ayaklı bacağında
Sıra olurdu yanan gaz yağında
Zehir saçardı çiğ gaz attığında

Aş pişirilir bakır kazanlarda
Sıra beklenirdi kalaycılarda
Yün pamuk kabartılır hallaçlarda
Çocuklar yerdi kağıt helvalarda

Gider eğlenirdik gençlik parkında
Piknik yapardık çubuk barajında
Gecede Mamak sinemalarında
Futbol oynardık top sahalarında

Satılır leblebi keçiboynuzu
Unutamam renkli macunumuzu
Hemen bırakırdık oyunumuzu
Beslerdik horozu tavuğumuzu

Dutluk camiden ezan okunurdu
Kışın yünden giyecek dokunurdu
Yemeklere vita yağı konurdu
Yeniköy için tereyağ onurdu

Türlü meyve çalardık ağaçlardan
Kayar dururduk tepe yamaçlardan
Göğe uzanırdık uçurtmalardan
Uzakta durmazdık hiç kavgalardan

Yaşlılar kadınlar yumak sarardı
Babamız inşaatta harç karardı
Erkek çocuk kırda çiğdem toplardı
Kız çocuklar sallayıp ip hoplardı

Kışın tepeden kızak kayılırdı
Küçük sevilir büyük sayılırdı
Herkes akşam evine dağılırdı
Türlü yemek kokusu yayılırdı

Büyük küçük birbirini tanırdı
Kışın sırayla kömür taşınırdı
Bit düşer başımız kaşınırdı
Çamurdan ayakkabı aşınırdı

Soda çivitle urba yıkanırdı
Bazan da tuvaletler tıkanırdı
Babalar halimize yakınırdı
Kızlar küpe bilezik takınırdı

Suyu alıp taşırdık çıkrıklarla
Yüzümüzü yıkardık ıbrıklarla
Yün pamuk çırpılırdı sırıklarla
Kazalar atlatırdık sıyrıklarla

Çocuklar tahta topaç çevirirdi
Kadınlar oturur yün eğirirdi
Bahçelere sebzeler ekilirdi
Bayramda elbiseler dikilirdi

Mamağa gelirdi sirkler cambazlar
Derede yüzmeyle geçerdi yazlar
Kışın Cemlerde çalınırdı sazlar
Kaneviçe oya işlerdi kızlar
*
Abdal Divanede çoktur anılar
Yazdığımı orda yaşayan anlar
Çocukluk sevgiyle anılsın canlar
Unutulmasın mezarda yatanlar
Cemal AYDOĞAN Ankara 24.03.2011