2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1154
Okunma
Hani bir çiçek vardır, kuruyunca üflersin
Pamuk pamuk dağılır, uçuşur gökyüzüne
İşte, kalleş bir ateş topu düştü de üstlerine
Uçuştular melekler gibi gökyüzüne…
Kıvılcımları tutuşturdu bütün yürekleri
Kalplerimizde büyüdü yangınlar
Kin bilmeyen yüreklerimizde büyütmeyin nefreti
Acıyla sustuk sanmayın bizi,
Dünyanın kızgın magması gibi
Sarar, boğar kendi kanınızda
Kalleşliğiniz boğar sizi…
Boğar sizi…
Boğar sizi…
Hâlenur Kor
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz