Ölçerim sözümü sonra söylerim
Akla her geleni atmam üzülme
Alehte atanı sevmem paylarım
Hak edene derim yutmam üzülme

Olsam da uzakta ayda fizan da
Doğruyu tartarım her an mizanda
Vatandan bir imdat duyduğum anda
Koşarak gelirim yatmam üzülme

Uyarım birliğe çağıranlara
Kızmam gerçekleri bağıranlara
Saygılar duyarım uyaranlara
Erken kaşlarımı çatmam üzülme

İsteyene koşar adım giderim
Haksızlık yaparsa ikaz ederim
Kötülük edene eylik ederim
Canlıya kötülük etmem üzülme

Zalim zirve yapsın sonu sel olur
Şöhreti balondur bir gün yel olur
Dünyası olsa da dostu el olur
Muhannet peşinden gitmem üzülme

Güneşe güneşler ekleyemezler
Gücümün dışında yükleyemezler
Dünya bize yeter tekleyemezler
Yetimi yoksulu itmem üzülme

Makama ersem de ayrılmam haktan
Adil davranırım çıkmam hukuktan
Sezar’ın hakkını vermişim çoktan
Haklıyı haksıza katmam üzülme

Kılı kırk yararım bir gönül yıkmam
Mütevazı kulum tepeden bakmam
Tutarım dilimi zerreyi yakmam
Vakitli vakitsiz ötmem üzülme

Vuslata ermeye dost bildim onu
Elbette gösterir o doğru yönü
Dostluk arkadaşlık olunca konu
Değişmem maddeye satmam üzülme

Üç günlük dünyaya eylemem nazar
İnsana çatmaya kurulmuş pazar
Mizani haykırır gerçeği yazar
Asla nemrutları tutmam üzülme

Ozan Mizani (Taner Karataş)