1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
683
Okunma
dünya hali bakıp ibret alınır
şaşırarak izler kainat alem
şairim diyerek orda salınır
merkebin eline geçmesin kalem
diplere vuruyor edebin ibre
şahsını götürüp vakitsiz kabre
katiyen saçmıyor beynine gübre
merkebin eline geçmesin kalem
kulağını büküp sertçe kanırır
hiç şiir görmemiş saflar sanır ır
bende de ne ses var deyip anırır
merkebin eline geçmesin kalem
dinleyen etmeli meydanı terk er
onu susturmaya yetmiyor kırk er
okur tövbe edip çekinip ürker
merkebin eline geçmesin kalem
tükenir edebi sona gelinir
şiir iğfal olup bağrı delinir
nice masum insan aklı çelinir
merkebin eline geçmesin kalem
Korcan der uymalı hakkın emire
bağla böylesini kazık demire
önüne saman at yiyip semire
merkebin eline geçmesin kalem