Alın yazısı gibi,yüzümdeki çizgiler
Çilemi anlatırlar,hepisi birer birer
Kullar darbe vurdukça,buna kader dediler
Öz`de güman kalmadı,ölüyorum Dadaşım

Geçti artık bu devran,gülüm "benz"inden soldu
Yoksulluk çekmeğe gör,dostlarım düşman oldu
Takvimin son yaprağı,ömrümün vakti doldu
Biz`de zaman kalmadı,biliyorum Dadaşım

Ellerimde nasırlar,engel kalem tutamam
Bellerimde basurlar,doğru düzgün yatamam
Dillerimde sabırlar,sözü söze katamam
Söz`de ferman kalmadı,çiliyorum Dadaşım

Ben sanki razımıydım,bu hicrana bu gama
Örümcekler misafir,badanasız odama
Gurbet gibi çöküyor,maziler bir bir ama;
İz`de seyran kalmadı,siliyorum Dadaşım

Tez zamanda kar yağdı,saçıma sakalıma
Felek bu... ne edesin,zehir kattı balıma
Nazlı yar erken gitti,Baykuş kondu dalıma
Naz`da bir can kalmadı,inliyorum Dadaşım

Tek bırakmayan dostum,içtiğim zıkkım tütün
Sararmış bıyıklarım,içim geçmiş büsbütün
O anamdan emdiğim,helal olan ak süt`ün
Haz`da aman kalmadı,meliyorum Dadaşım

Borana kış`a dönmüş, mevsimlerimin yazı
Her ikindi olunca,gelir "Sela"avazı
Günde Beş kez eğilip,kıldığım o namazı
Diz`de derman kalmadı, kılıyorum Dadaşım

Ozan Karapece