İçimde bir özlem ateşi yanar
o siyah dumanı ruhumda tüter
faydasız geçse de soğuk mevsimler
yine üşüyor tutulmayan eller

ya ben seni çok sevmiştim çıkarsız
ya da köprü kurdu yüreklerimiz
yıldırım hızında elçilerimiz
akıl buna her an yorulur heder

bilmemki kaç gece sensiz kalırım
sayısız kapılar kapatacağım
sessiz çığlıklarda boğulacağım
canımı bedenden çeker kederler

yok olursak dedik durmadan korktuk
yarınlar yok oldu bunu başardık
bir selami bile esirger olduk
bize bizden yakın oluyor eller

besledik onları her defasında
kan kaybettirmedik ayrılıklara
teslim etmiştik güvenli ellere
şimdi canımıza göz dikecekler

hasret sancısına dayanacagım
her yerde ve şartta sana söz verdim
sensizlik yazgıysa nasıl silerim
uğruna değil yıl feda ömürler

duamdır cennetlik olmalı adın
tepesi dumanlı olsun dağımın
beklemeyeceğim yolları kapattin
bir gün düşlerim de vurulur gider.



Nuran KARACA09:34 07.02.2016