deli bir isyandır sesimizden akan
bazen de sustuklarımızdır bizleri boğan


şimdi gök yüzü kan revan içinde
ve şarapnel parçalarında çocuklar ağlar
çocukları ağlatmayın ağalar



a h ç o c u k l a r
.....................................................
kiminin çıplaktır hayalleri
kiminin ise mavidir gözleri
ki tek bir düşe koşarlar adım adım
güneşli bir güne uyanmaktır dilekleri
ve ürkektir yürekleri
serçe misali
korkarak nefes alırlar


ve her gün
yeni korkularla dayanır yine kapılarına
kurşun sesleri ile bölündükçe uykular
ki çocuklar daha farkına varamadan
bir bomba yıkımıyla titrer bakışlar



oysa ki
aydınlık günlerin geleceğiydi çocuklar
ama en çok
çocuklar savaş mağduru oldu
en fazla da çocukları ağlattılar



şimdi bütün mezralarda kurşun izi taşır evler
hüzün emzirirken çocukları teker teker
ve ne yana baksa
ölümün pusu kuran yüzü yansır
ürken korkan olur yine çocuklar
ve yine en çok çocuklar ağlar


ay/su
barış dolu günler adına
anlatılacak çok şey var ama...