BABALAR....

Yazı,Kışı emek verir çabalar,
Gönlü açık,yüreği kor babalar.
Sinesinde nice dertler, yaralar,
Merhemi evladı olan babalar.

Yağmur ıslar,Güneş onu kurular,
Yüreğini evladında durular,
Bitmese de ardı sıra sorular,
Fidanı,bahçesi evlat babalar.

Yari,yareni birde evlat sevdası,
Hiç bitmez ki hayat ile kavgası,
Gün gelince toplar tarağı tası,
Soldurmaz evladın gülü babalar.

Arkasında koca dağ gibi durur,
Görmezse dalında yaprağı kurur,
Gün gelince varı yoğu oldurur,
Umudu ışığı evlat babalar.

Yatar kalkar sabahında gamlanır,
Yüzün görür tüm günü aydınlanır,
Varlığın gözünde Dünyaymış sanır,
Sağlığı sıhhati evlat babalar.

Cismi işte aklı onda görünür,
Ömür boyu ardı sıra sürünür,
Bazı bazı Kurt postuna bürünür,
Yüreği evlada ipek babalar.

Şeyhim;Derki bütün bunlar iltifat,
Öldüğünde bulmaz o yanda rahat,
Sevgisi sevdası olmuştur kat kat,
Kızı ,oğlu evlat bilir babalar.


Nurettin GÜLBEY

30.01.2016
Saat : 22.10

Yalova