Gözlerim kor olur
Düşer kan damlası yüreğime
Acı ve de hüzün
Sancı vurur göğsüme
Kafam darmadağın
Gözlerim fırlar da yerinden
Şaşkın bakışlarım
Elimden bir şey gelmez
Ona yanarım

Gönlümde yanıyor alev topu
Duyarlık vardır insanda
Uykular kaçar
Ağrır kulağım her duyuşumda zonklamalar
Yeter diye bağırırım
Sen vurulduğunda şehidim
Yok olur evren toz duman
Hayat durur sanki
Gece vakti
Bir çığ düşer yüreğime

Düşersin toprağa
Hem de çaresizce
Ben de olduğum yere
Sarılır koşar bedenin
Korumak için şehidi
Sen de şehitsin yiğidim
Bu nasıl bir güçtür verilen emir sana
Kendini feda eder kabul edersin
Sen şehit oğlu
Sen can dostu meleksin
Öyle yürek sancısı
Vurur yine hepimizi
Yüreğim dayanmıyor
Donar kalırım senin için şehidim

Bekler durur nefer tetikte
Kar kış demeden aldırış bile etmeden
Şimdi yine nöbette yiğidim
Ben gece yine
Kalem elimde
Seni düşünür yazarım
Ocaklara alev düşen yürekler
Ağıtlar dolu
Dualar okunur
Gittiğin yer Cennet yolu

Yas dolu ana baba yuvası
Döner geriye bakılır
Kimler kalmış iki bebe bir gelin
Gözü yaşlı
Gece vakti
Mutlaka çaresi olmalı bunun
Duyarlı yürekler duyun sesimi
Gece vakti
Bir çığ düşer yüreğime yine

Vurmak gelir ta içimden benim de
Yangınlar olurum
Söndüremediğim içimde
Sadece alevim olur
Nasıl durursun
Sığar mı yiğitliğe
Pişmanlığım erken gelmişim
Derim kendi kendime kader
Bir çaresi olmalı
Ya da büyük bir güç olmalı
Atam gibi düşünen

Bağırsan bile nereye kadar
Duyun ey güzel yürekler
Sadece hükmüm kaleme değer
Dönüşü olmayan bir hayat
Bir can nelere değer
Bir çaresi olmalı
Gece vakti
Bir çığ düşer yüreğime yine

Behçet Bük 1253/29.1.2016