İkender AŞIK’a

Hala başımdamı bilmem ki başım,
Kafam çalışmıyor durdu be Hocam.
Sonbaharda kışı yaşıyan yaşım,
Kalbimi sızlatıp burdu be Hocam.

Heyhatlarla geçen gençlik çağları,
Çözdükçe dolaşan dostluk bağları,
Ağrılı sırtımda Ağrı dağları,
Beni yokuş yokuş yordu be Hocam.

Kusur işletenler kusura baktı,
Mihnet zincirini boynuma taktı,
Yanar dağlar gibi şu gönül tahtı,
Ateşti,volkandı,kordu be Hocam.

Düşmanın varları,dostun yokları,
Yıkılan umudun derin şokları,
Muhannet balyozu,kahır okları,
Beni can evimden vurdu be Hocam.

Bizi bilmeyenle bilenin farkı,
Ya bölme,ya çarpma,ya eksi,artı,
Felaketle dönen feleğin çarkı,
Döne döne tuzak kurdu be Hocam.

Üretip paylaşmak bütün cürmümüz,
Bu yüzden çileli geçti ömrümüz,
Aslını sorarsan bizim gönlümüz,
Öksüz duyguların yurdu be Hocam.

Yaralıyım,yardan aldığım yara,
Yardan yara attı,yar ara ara,
Erlik meşrebinde yara,ağyara,
Yalvarıp yakarmak zordu be Hocam.