DUY BENİ

Elimde zeytin dalı ve kır çiçekleri,
Yüreğimde sevdamın yorgunluğu.
Sağır ve dilsiz,çaresiz sözlerimle,
Anlamlı bakışlar atıyorum bakışlarına.
Demet demet kır çiçekleri ve gelinciklerle,
Yeniden sevgimle,dokunmak istedim,
Beni seven yüreğine,kadınım.
Sevginden mahrum kalan,
Garip yüreğim,bak can çekişiyor.
Bir tebessümlü bakışını fırlatsan bana,
Nasıl da hayat bulurdu,sevdan yüreğimde.
Sen bende çok değerlisin,sevgilim !
Sensizliğimi,seni saran sevgimle,
Gecelerin koynuna,çaresizce terk ediyorum.
Yine sensizim bu gece de.
Anadan üryan hasretimi,
Sana olan bakire sevgimi,
Kuş kadar yüreğimde,barındırıyorum.
Hisset sabrımı,sessiz çığlıklarımı duy,
Seni nasıl özleyip,arzuladığımı,
Sensizliğin de çektiğim acılarımı,
Sevginin kalbimi nasıl yaktığını,
Duy beni...

ŞİİR:Mustafa KÜLCÜ
Bodrumlu Müdür (Musti)
Bodrum 23 Ocak 2015